Even wat anders dan mijn hobby. Deze week is mijn zoon Richard (20 jaar) voor 5 maanden naar Valencia vertrokken. Hij gaat daar studeren aan de Universidad Politécnica de Valencia. Dat is een hele mond vol hé.
We waren met z'n allen toch wel wat zenuwachtig, maar ondertussen zit hij er al 4 dagen en hij wordt daar fantastisch opgevangen. Ik heb ook de indruk dat hij het helemaal ziet zitten.
Dit weekend gaat hij verhuizen van de jeugdherberg (daar verblijft hij momenteel) naar zijn appartementje en dan heeft hij ook de nodige privacy.
Het is toch een hele stap die er gezet wordt hoor, vooral voor hem maar toch ook een beetje voor ons. Op dit moment voelt het nog aan als of hij in vakantie is en binnen enkele weken terug zal zijn, waarschijnlijk komt het besef dat dit wel eens langer gaat duren er snel aan.
Maar we hebben geluk dat we tegenwoordig over de nodige technologieën beschikken waarmee we deze afstand goed kunnen overbruggen, internet, msn, facebook, gsm, ....
4 opmerkingen:
Ja Monique dat is de keerzijde van het ouder,moeder zijn...je kinderen loslaten...doet soms veel pijn, maar er zijn er ons al veel voorgegaan eb er zullen er nog veel volgen.
Monique, ik ben schattige zeteltjes tegengekomen, net wat voor jou.
Op "Abc stitch therapy",designer "cats whiskers", 2de en 3de pagina
sterkte monique, het zal moeilijk zijn, maar gelukkig zit ie niet in de middle of nowhere en kun je wel kontakt houden. misschien kun je er een keer gaan kijken...???
Ik ben eens naar de zeteltjes gaan kijken, wat schattig en mooi !!!
Ene mijn zoon is ondertussen al goed geïstalleerd en ik ga hem in april bezoeken, dus dat komt allemaal in orde ....
Een reactie posten